Γεγονότα Archean Eon που αποκαλύφθηκαν στην ιστορία της γης για περίεργα παιδιά

Ο Αρχαίος Αιώνας πιστεύεται ότι είναι μια εποχή ηφαιστειακών εκρήξεων και τεκτονικών κινήσεων.

Ο Αρχαίος Αιώνας (επίσης γράφεται Αρχαιός Αιώνας) ήταν ο δεύτερος αιώνας της ιστορίας της Γης και διήρκεσε από περίπου 4-2,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Οι αρχαίοι βράχοι αποκαλύπτουν ότι εκείνη την εποχή, τα ηφαίστεια εκρήγνυαν γρήγορα ως αποτέλεσμα της υπερβολικής θερμότητας στο εσωτερικό του φλοιού της Γης.

Ο Αρχαίος Αιώνας χωρίζεται σε τρεις εποχές: την Πρώιμη Αρχαϊκή, τη Μέση Αρχαϊκή και την Ύστερη Αρχαϊκή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σχηματίστηκε η ατμόσφαιρα και οι ωκεανοί της Γης και η πρωτόγονη ζωή άρχισε να εξελίσσεται. Ας συζητήσουμε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα γεγονότα για τον Αρχαίο Αιώνα!

Τι ήταν ο Αρχαίος Αιώνας;

Ο Αρχαίος Αιώνας είναι γνωστός ως ο χρόνος στην ιστορία της Γης που ήρθε μετά τον Αιώνα του Άδη. Αυτός ο αιώνας όχι μόνο είχε τα πρώτα ιζηματογενή πετρώματα αλλά έδειξε και τα πρώτα σημάδια ύπαρξης των πρώτων μορφών ζωής. Ωστόσο, αυτός ο αιώνας δεν παρείχε τις προϋποθέσεις για τη διατήρηση της πολυκύτταρης ζωής.

Αυτός ο αιώνας μας δίνει μερικούς από τους παλαιότερους βράχους και τα απολιθώματα από τον Αρχαίο Αιώνα υποδηλώνουν τη φύση των οργανισμών που ζούσαν αυτή την εποχή. Για παράδειγμα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν μέσω εκτεταμένης έρευνας ότι οι στρωματόλιθοι και οι βουτυρόλιθοι που έχουν βρεθεί σε μέρη όπως η Βολιβία και η Νότια Αφρική αποτελούν απόδειξη της ζωής ορισμένων οργανισμών όπως τα γαλαζοπράσινα φύκια που ονομάζονται κυανοβακτήρια.

Οι αρχαίοι βράχοι αποκαλύπτουν επίσης πώς σχηματίστηκαν οι ήπειροι. Ο σχηματισμός της πρώτης ηπείρου λέγεται ότι έγινε κατά τη διάρκεια του Αρχαίου Αιώνα ως αποτέλεσμα της ταχείας τεκτονικής δραστηριότητας, καθώς και των ανεξιχνίαστων ηφαιστειακών εκρήξεων. Η ύπαρξη βαθιών ωκεανικών λεκανών υποστηρίζεται επίσης από τους σχηματισμούς σιδήρου και τα χημικά ιζήματα.

Η ατμόσφαιρα της Γης αποτελούνταν από μεθάνιο, αμμωνία και διοξείδιο του άνθρακα εκείνη την εποχή. Υπάρχουν κάποιες μελέτες που αποκαλύπτουν ότι παρουσία ακραίας θερμότητας, αυτά τα αέρια θα μπορούσαν να είχαν αντιδράσει για να σχηματίσουν απλά σάκχαρα και αμινοξέα. Αυτή η μελέτη διεξήχθη στα μέσα του 20ου αιώνα και παρέχει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία μέσω της οποίας η Γη έγινε αυτό που είναι τώρα. Ωστόσο, ορισμένες από αυτές τις έρευνες δεν είναι αποδεκτές σε όλες τις μαθημένες κοινότητες του κόσμου.

Τα απολιθώματα βακτηρίων που ανακτήθηκαν από τα κρεβάτια κερατοειδών μας βοηθούν να κατανοήσουμε τον τύπο των προκαρυωτών που υπήρχαν εκείνη την εποχή. Υποτίθεται ότι μέσω σχηματισμών με λωρίδες σιδήρου υπήρξε μια ενδεχόμενη δηλητηρίαση ενός μεγάλου κομματιού τέτοιων προκαρυωτών προς το τέλος αυτής της εποχής. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υπήρχαν τεράστιες ποσότητες ελεύθερου οξυγόνου στους ωκεανούς, οι οποίες όχι μόνο δημιουργούσαν τέτοιους σχηματισμούς σιδήρου αλλά και απειλούσαν να απομακρύνουν προκαρυώτες όπως τα κυανοβακτήρια.

Τον Αρχαίο Αιώνα ακολούθησε ο Προτεροζωικός αιώνας, που είναι επίσης γνωστός ως η εποχή της κρυφής ζωής. Ωστόσο, τα αρχαιότερα ευρήματα των Αρχαίων παραμένουν ύψιστης σημασίας επειδή οι βράχοι αποκαλύπτουν πώς σχηματίστηκε η πρώτη ήπειρος.

Εποχές του Αρχαίου Αιώνα

Οι εποχές του Αρχαίου Αιώνα χωρίζονται σε Εωαρχαϊκή (4,0–3,6 Ga), Παλαιοαρχική (3,6–3,2 Ga), Μεσοαρχική (3,2–2,8 Ga) και Νεοαρχική (2,8–2,5 Ga). Η εποχή μπορεί έτσι να ταξινομηθεί στην Πρώιμη Αρχαϊκή, τη Μέση Αρχαϊκή και την Ύστερη Αρχαϊκή. Κάθε εποχή σημαδεύτηκε από συγκεκριμένες αλλαγές στη Γη.

Η Πρώιμη Αρχαία μπορεί να χρονολογηθεί περίπου πριν από 4000-3600 εκατομμύρια χρόνια. Η Πρώιμη Αρχαία ήταν μια εποχή μεγάλων αλλαγών, καθώς σχηματίστηκε η ατμόσφαιρα και οι ωκεανοί της Γης και η πρωτόγονη ζωή άρχισε να εξελίσσεται. Το κλίμα ήταν πολύ διαφορετικό από ό, τι είναι σήμερα, με υψηλά επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου στην ατμόσφαιρα. Δεν υπήρχε οξυγόνο στον αέρα, έτσι η ζωή εξελίχθηκε κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες από αυτές που έχουμε συνηθίσει.

Το Middle Archean υπολογίζεται ότι ήταν περίπου 3500-2800 εκατομμύρια χρόνια πριν. Ο Μέσος Αρχαίος είδε την ανάπτυξη της φωτοσύνθεσης, η οποία επέτρεψε στη ζωή να ευδοκιμήσει παρουσία οξυγόνου. Αυτή η εποχή σημαδεύτηκε επίσης από το σχηματισμό των πρώτων βουνών και ηπείρων της Γης.

Η Ύστερη Αρχαία, η οποία ήταν πριν από 2800-2500 εκατομμύρια χρόνια, ήταν μια εποχή ανάπτυξης και αλλαγής, καθώς η πρωτόγονη ζωή εξελίχθηκε σε πιο περίπλοκες μορφές. Η ατμόσφαιρα και οι ωκεανοί συνέχισαν να εξελίσσονται και οι συνθήκες έμοιαζαν περισσότερο με αυτές που βλέπουμε σήμερα. Μέχρι το τέλος του Αρχαίου Αιώνα, η Γη είχε αρχίσει να μοιάζει με τον πλανήτη που γνωρίζουμε σήμερα.

Χαρακτηριστικά του Αρχαίου Αιώνα

Η αρχαϊκή περίοδος είναι γνωστή για τη ελαττωτική της ατμόσφαιρα, τους πρώτους ωκεανούς, την ηφαιστειακή δραστηριότητα, την ο σχηματισμός των πρώτων ηπείρων, η ταχεία τεκτονική δραστηριότητα και η εμφάνιση της πρώιμης ζωής φόρμες.

Αυτή η περίοδος στην ιστορία της Γης θεωρείται σημαντική σε πολλές μελέτες, επειδή οι πρώτες μορφές ζωής από ποτέ έτυχε να ζούσαν στον φλοιό της Γης, οι προκαρυώτες, εμφανίστηκαν σε μια εποχή που δεν υπήρχε ελεύθερο οξυγόνο στο ατμόσφαιρα.

Η ατμόσφαιρα της αρχαϊκής περιόδου ήταν πολύ διαφορετική. Τα τρία κυρίαρχα συστατικά του αέρα κατά τη διάρκεια του Αρχαίου Αιώνα ήταν το μεθάνιο, το διοξείδιο του άνθρακα και η αμμωνία. Επιπλέον, το υγρό νερό ήταν ένα κοινό θέαμα εκείνη την εποχή.

Απολιθώματα από τον Αρχαίο Αιώνα δείχνουν ιζήματα βαθέων υδάτων. Αυτά τα αρχαία ιζήματα δείχνουν σημάδια της ταχείας απελευθέρωσης της λάβας στη λιωμένη της κατάσταση και της γρήγορης στερεοποίησής της, η οποία βοήθησε στο σχηματισμό της Γης.

Η τεκτονική των πλακών ήταν επίσης πολύ διαδεδομένη εκείνη την εποχή, κυρίως επειδή κατά τη διάρκεια του Αρχαίου Αιώνα, η θερμοκρασία του εσωτερικού της Γης ήταν πολύ υψηλότερη από ό, τι είναι σήμερα. Το ίδιο αντανακλάται και μέσα από τους αρχαϊκούς βράχους.

Ποιο ήταν το κλίμα της Γης κατά τον Αρχαίο αιώνα;

Οι κλιματικές συνθήκες κατά την Αρχαία εποχή ήταν πολύ διαφορετικές από αυτές που έχουμε συνηθίσει στις μέρες μας.

Η ατμόσφαιρα των Αρχαίων ήταν γεμάτη με αέρια θερμοκηπίου όπως αμμωνία, μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα. Δεν υπήρχε ελεύθερο οξυγόνο στον αέρα, και ως εκ τούτου, οι πρώτες μορφές ζωής που εμφανίστηκαν ποτέ ήταν αναερόβιας φύσης. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι αυτοί οι οργανισμοί δεν χρειάζονταν οξυγόνο για να επιβιώσουν.

Εκτός από αυτό, πιστεύεται ότι το εσωτερικό της Γης ήταν πολύ ζεστό αυτή την εποχή, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα τεκτονική δραστηριότητα καθώς και ηφαιστειακές εκρήξεις. Τα ηφαιστειακά ιζήματα και τα νησιωτικά τόξα αυτής της εποχής δείχνουν ότι ο σχηματισμός των πετρωμάτων και η διαδικασία ανακύκλωσής τους ήταν πολύ γρήγορη, κυρίως λόγω της εσωτερικής κατάστασης του πλανήτη.