Στοιχεία της Άννας Φρανκ για την παιδική της ηλικία

Ξέρεις ποια είναι η Άννα Φρανκ;

Αν όχι, θα πρέπει οπωσδήποτε να την διαβάσετε. Η Άννα ήταν ένα νεαρό κορίτσι που κρύφτηκε από τους Ναζί στο Άμστερνταμ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και αργότερα πέθανε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Στις 12 Ιουνίου 1929, η Άννα Φρανκ γεννήθηκε στη Γερμανία. Η οικογένεια της Anne μετακόμισε στην Ολλανδία όταν ήταν τεσσάρων ετών, προκειμένου να γλιτώσει από το Ολοκαύτωμα. Η Anne και η οικογένειά της κρύβονταν από τους Ναζί σε ένα μυστικό παράρτημα για πάνω από δύο χρόνια. Η Anne κρατούσε ένα ημερολόγιο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το οποίο δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό της. Αυτά είναι μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία της Άννας Φρανκ για την παιδική της ηλικία!

Τόπος και ημερομηνία γέννησης της Άννας Φρανκ

Η Άννα Φρανκ, πλήρες όνομα Annelies Marie Frank, γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1929 στη Φρανκφούρτη του Μάιν της Γερμανίας και πέθανε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Bergen-Belsen κοντά στο Ανόβερο τον Φεβρουάριο/Μάρτιο του 1945. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Ολλανδία, το ημερολόγιο μιας Εβραϊκής νεαρής κοπέλας της Άννας Φρανκ για τα δύο χρόνια κρυφά της οικογένειάς της έγινε κλασικό της πολεμικής λογοτεχνίας.

Η Anne γεννήθηκε στη Γερμανία εν μέσω μιας περιόδου πολιτικής αναταραχής.

Το Ναζιστικό Κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ κέρδισε τις τοπικές εκλογές στη Φρανκφούρτη τον Μάρτιο του 1933. Οι γονείς της άρχισαν να ανησυχούν για την ασφάλεια των παιδιών τους εξαιτίας του αντισημιτισμού του κόμματος.

Όταν ο Χίτλερ έγινε καγκελάριος της Γερμανίας, η οικογένεια κατέφυγε στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας, τρομοκρατημένη για τη ζωή της. Μεταξύ 1933 και 1939, ήταν μεταξύ 300.000 Εβραίων που διέφυγαν από τη Ναζιστική Γερμανία.

Η Anne αναγκάστηκε να μετεγκατασταθεί από ένα δημόσιο σχολείο σε ένα εβραϊκό σχολείο, αφού οι γερμανικές δυνάμεις κατέλαβαν την Ολλανδία το 1941.

Της έδωσαν ένα ερυθρόλευκο καρό ημερολόγιο για τα 13α γενέθλιά της στις 12 Ιουνίου 1942. «Ελπίζω ότι θα μπορέσω να σας τα εκμυστηρευτώ όλα, αφού ποτέ δεν μπόρεσα να τα εκμυστηρευτώ σε κανέναν», έγραψε στο βιβλίο εκείνη την ημέρα.

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1944, η οικογένεια Φρανκ μεταφέρθηκε στο Βέστερμπορκ. Αυτό ήταν ένα στρατόπεδο διέλευσης στην Ολλανδία και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στο Άουσβιτς, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Πολωνία, με το τελευταίο τρένο που έφευγε από το Βέστερμπορκ για το Άουσβιτς.

Η Anne και η αδερφή της Margot Frank πήραν τελικά από τη μητέρα τους, Edith Frank, και στάλθηκαν με ένα γεμάτο τρένο σε κάποιο άλλο στρατόπεδο συγκέντρωσης, το Bergen-Belsen.

Οι συνθήκες του στρατοπέδου ήταν άθλιες. Έκανε κρύο και βροχή, είχε λίγο φαγητό και η αρρώστια ήταν ευρέως διαδεδομένη. Τόσο η Anne όσο και η Margot χάθηκαν στο στρατόπεδο τον Φεβρουάριο του 1945, λίγους μήνες πριν τελειώσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Εξαφανίστηκαν λόγω των επιπτώσεων μιας ασθένειας γνωστής ως τύφου, σύμφωνα με αναφορές.

Η Edith Frank, η μητέρα της Anne και της Margot, πέθανε στο Άουσβιτς. Ο μόνος επιζών από τα οκτώ άτομα που κρύβονταν στο Secret Annex ήταν ο πατέρας τους Otto Frank.

Η οικογένεια της Άννας Φρανκ

Ο πατέρας της Άννας, Ότο Φρανκ (1889–1980), Γερμανός επιχειρηματίας, μετακόμισε τη γυναίκα του και τα δύο κορίτσια του στο Άμστερνταμ στις αρχές της ναζιστικής κυβέρνησης του Αδόλφου Χίτλερ.

Η Άννα Φρανκ γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας, σε μια ταραγμένη περίοδο στην ιστορία της χώρας, και μετακόμισε στο Άμστερνταμ με την οικογένειά της στις αρχές της δεκαετίας του '30, μετά την άνοδο των Ναζί στην πατρίδα της.

Ο Ότο Φρανκ, ένας εργατικός άνθρωπος, εργάστηκε ακούραστα για να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση της οικογένειας.

Έπιασε δουλειά στην Opekta Works, η οποία πουλούσε εκχύλισμα φρούτων πηκτίνη, και τελικά ξεκίνησε τη δική του εταιρεία.

Στο αποκορύφωμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ολλανδία και οι Εβραίοι στο Άμστερνταμ δεν ήταν πλέον ασφαλείς.

Η οικογένεια Φρανκ αναγκάστηκε να κρυφτεί καθώς η δίωξη του εβραϊκού πληθυσμού γινόταν χειρότερη.

Η Άννα, μια νεαρή έφηβη που φιλοδοξούσε να γίνει συγγραφέας καθώς μεγάλωνε, κατέγραψε πιστά την καθημερινότητά της στο ημερολόγιό της.

Η οικογένεια Φρανκ κρύφτηκε στο πίσω γραφείο και στην αποθήκη της εταιρείας τροφίμων του Ότο Φρανκ στις 6 Ιουλίου 1942, όταν η αδερφή της Anne, Margot Frank, αντιμετώπιζε απέλαση (υποτίθεται σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας).

Με τη βοήθεια μερικών μη Εβραίων γνωστών, συμπεριλαμβανομένου του Miep Gies, που μετέφερε τρόφιμα και άλλες προμήθειες, ο Frank Η οικογένεια και τέσσερις ακόμη Εβραίοι, ο Χέρμαν και ο Ογκίστ βαν Πελς, συμπεριλαμβανομένου του γιου τους, Πίτερ και Φριτς Πφέφερ, κρατήθηκαν μυστικά παράρτημα.

Η Άννα κρατούσε ένα ημερολόγιο όλο αυτό το διάστημα, περιγράφοντας λεπτομερώς την καθημερινή της ζωή κρυμμένη, από μικρούς εκνευρισμούς μέχρι τον φόβο μήπως βρεθεί.

Συζήτησε τόσο τα τυπικά προβλήματα της εφηβείας όσο και τους μελλοντικούς της στόχους, που περιελάμβαναν επίσης να γίνει δημοσιογράφος ή συγγραφέας.

Η Άννα έγραψε την τελευταία της καταχώριση την 1η Αυγούστου 1944. Το μυστικό παράρτημα ανακαλύφθηκε τρεις μέρες αργότερα από την Γκεστάπο, η οποία ενήργησε με πληροφορία από Ολλανδούς πληροφοριοδότες.

Οι Φράγκοι έπρεπε να είναι προσεκτικοί για να μην τους ανακαλύψουν οι Γερμανοί.

Έβαλαν χοντρές κουρτίνες σε όλα τα παράθυρα. Έπρεπε να είναι ιδιαίτερα ήσυχοι κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Μιλούσαν με σιωπηλούς τόνους και περπατούσαν ξυπόλητοι για να μην σκοντάψουν. Όταν οι εργαζόμενοι στην κάτω επιχείρηση πήγαιναν σπίτι το βράδυ, μπορούσαν να ξεκουραστούν λίγο, αλλά και πάλι έπρεπε να είναι προσεκτικοί.

Περισσότερα άτομα άρχισαν να ζουν με τους Φράγκους. Χρειάζονταν επίσης ένα ασφαλές καταφύγιο.

Μια εβδομάδα αργότερα, έφτασε η οικογένεια Βαν Πελς. Ο Πέτρος, ένα 15χρονο αγόρι, ήταν ένα από τα παιδιά τους. Υπήρχαν τώρα τρία επιπλέον άτομα σε αυτό το κλειστοφοβικό περιβάλλον.

Ο κύριος Pfeffer μετακόμισε στη συνέχεια. Η Μάργκοτ μετακόμισε στο δωμάτιο των γονιών της αφού έμεινε με την Άννα.

Για σχεδόν δύο χρόνια, η Anne και η οικογένειά της κρύβονταν. Είχαν ακούσει ότι ο πόλεμος ήταν σχεδόν στο τέλος. Οι Γερμανοί έδειχναν να είναι στα πρόθυρα της ήττας. Είχαν αρχίσει να πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να αφεθούν ελεύθεροι σύντομα.

Οι Γερμανοί, από την άλλη, έκαναν επιδρομή στο καταφύγιο του Φρανκ στις 4 Αυγούστου 1944. Απήγαγαν τους πάντες και τους απέλασαν σε στρατόπεδα εξόντωσης.

Έγινε διαχωρισμός ανδρών και γυναικών. Τα κορίτσια τελικά χωρίστηκαν και μεταφέρθηκαν σε καταυλισμό. Τον Μάρτιο του 1945, η Anne και η αδερφή της πέθαναν από την ασθένεια Typhus, μόλις ένα μήνα πριν φτάσουν τα συμμαχικά στρατεύματα στο στρατόπεδο.

Η Άννα Φρανκ πέθανε σε νεαρή ηλικία 16 ετών.

Η εκπαίδευση της Άννας Φρανκ

Η Άννα γράφτηκε σε ένα σχολείο Μοντεσσόρι. Ήταν μια εξωστρεφής, κοινωνική εξωστρεφής. Πάντα της άρεσε να διαβάζει, και τώρα είχε αρχίσει να γράφει επίσης. Όμως κράτησε τα γραπτά της για τον εαυτό της και δεν τα μοιράστηκε ποτέ με κανέναν, ακόμα και με τους φίλους της.

Ωστόσο, ακριβώς τη στιγμή που η οικογένεια Φρανκ είχε εγκατασταθεί σε μια άνετη ρουτίνα, η Γερμανία εισέβαλε στην Ολλανδία τον Μάιο του 1940, βάζοντας τέλος στην ήρεμη ζωή των Εβραίων.

Με τη θέσπιση περιοριστικών και μεροληπτικών κανονισμών, οι διώξεις των Εβραίων ξανάρχισαν και ο Ότο Φρανκ φοβόταν για άλλη μια φορά τη γυναίκα και τις κόρες του.

Οι αδερφές Φράγκοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα χωριστά σχολεία τους λόγω της περιοριστικής νομοθεσίας και αναγκάστηκαν να εγγραφούν στο Εβραϊκό Λύκειο. Εν τω μεταξύ, ο πατέρας τους πάλευε να στηρίξει οικονομικά την οικογένεια επειδή, ως Εβραίος, δεν μπορούσε να συνεχίσει τη λειτουργία της επιχείρησής του.

Η Άννα Φρανκ ήταν γνωστή στο σχολείο ως το ανόητο κορίτσι που του άρεσε να είναι το επίκεντρο της προσοχής.

Ο κύριος Keesing, ο δάσκαλός της στα μαθηματικά, εκνευριζόταν συχνά όταν μιλούσε στην τάξη και την αποκαλούσε "Mistress Chatter back".

Η Άννα Φρανκ είχε μια γάτα που την έλεγαν Moortje πριν κρυφτεί.

Η Άννα Φρανκ είχε μια συλλογή από μάρμαρο, την οποία εμπιστεύτηκε στον διπλανό της γείτονα Toosje Kupers για ασφάλεια.

Η Anne χρησιμοποίησε φωτογραφίες αστέρων του κινηματογράφου, χορευτές, βασιλιάδες και έργα τέχνης για να διακοσμήσει τους τοίχους του υπνοδωματίου της στο μυστικό παράρτημα.

Η Άννα Φρανκ φιλοδοξούσε να γίνει ηθοποιός όταν μεγάλωσε γιατί λάτρευε το Χόλιγουντ.

Στην Άννα Φρανκ άρεσε η βασιλική οικογένεια της Ολλανδίας και της άρεσε να ερευνά τους προγόνους της.

Η Άννα Φρανκ φόρεσε και λάτρεψε τις μπορντό σουέτ γόβες που της είχε χαρίσει η Miep ενώ κρυβόταν.

Η Άννα Φρανκ αναφερόταν στοργικά στον πατέρα της ως «Πιμ».

Η Άννα Φρανκ λάτρευε την ύπαιθρο. Πήγαινε στο ακάλυπτο παράθυρο της σοφίτας για να κοιτάξει έξω την τεράστια καστανιά στον διπλανό κήπο όταν κρυβόταν.

Γεγονότα για την παιδική ηλικία της Άννας Φρανκ

Η Άννα Φρανκ ήταν ένα από τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά Εβραίων που δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος. Μετά το ημερολόγιό της, «The Diary of a Young Girl», που δημοσίευσε ο πατέρας της λίγα χρόνια μετά τον θάνατό της, έγινε γνωστό όνομα και ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θύματα του Ολοκαυτώματος.

Την 1η Σεπτεμβρίου 1939, όταν η Άννα ήταν μόλις 10 ετών, η ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία, ξεκινώντας έτσι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Margot, η μεγαλύτερη αδερφή της Anne, κλήθηκε σε ένα ναζιστικό στρατόπεδο εργασίας στη Γερμανία τον Ιούλιο του 1942. Ο Ότο μετέφερε την οικογένεια να κρυφτεί σε προσωρινούς χώρους στο πίσω μέρος του κτιρίου της εταιρείας του όταν συνειδητοποίησε ότι κινδύνευαν.

Οι Miep Gies, Bep Voskuijl, Victor Kugler και Johannes Kleiman, υπάλληλοι του Otto, βοήθησαν την οικογένεια κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου. Αμέσως μετά, μαζί με τους Φράγκους κρύβονταν μια άλλη οικογένεια, οι Βαν Πελς, και ο Φριτς Πφέφερ, ένας οδοντίατρος.

Αρχικά, η Άννα Φρανκ βρήκε ότι η κρυφή ζωή ήταν μια συναρπαστική περιπέτεια, την οποία κατέγραψε με ενθουσιασμό στο ημερολόγιό της. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σχημάτισε επίσης μια ρομαντική σχέση με τον Peter van Pels, την οποία περιέγραψε στο ημερολόγιό της.

Δεν ήθελε να διαβαστεί το ημερολόγιό της καθώς δεν είχε πραγματικούς φίλους και πίστευε ότι κανείς δεν θα ενδιαφερόταν για τις σκέψεις μιας 13χρονης μαθήτριας.

Η Άννα Φρανκ περνούσε τον περισσότερο χρόνο της διαβάζοντας και γράφοντας επειδή δεν επιτρεπόταν στην οικογένεια να βγει έξω. Το σημειωματάριό της έγινε το πιο στενό της έμπιστο και περιέγραφε λεπτομερώς τις σχέσεις της με κάθε άτομο της οικογένειάς της.

Η νεανική αισιοδοξία της Άννας έσβησε καθώς περνούσε ο καιρός και βαρέθηκε τη φυλάκισή της. Δεν έχασε την ελπίδα της, ωστόσο, ότι η ζωή θα επανέλθει στους κανονικούς της ρυθμούς και θα μπορούσε να επιστρέψει στο σχολείο. Στο ημερολόγιό της ανέφερε ότι φιλοδοξούσε να γίνει συγγραφέας μια μέρα.

Το 1944, ένας πληροφοριοδότης εξαπάτησε την εβραϊκή οικογένεια. Οι Φράγκοι, ο Βαν Πέλσες και ο Πφέφερ συνελήφθησαν και ανακρίθηκαν αφού εντοπίστηκε η κρυψώνα τους τον Αύγουστο. Χαρακτηρίστηκαν εγκληματίες αφού συνελήφθησαν ενώ κρύβονταν.

Το πάρτι μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου οι άντρες χωρίστηκαν από τις κυρίες βίαια. Η Άννα, η αδερφή της και η μητέρα τους χωρίστηκαν από τον πατέρα τους και στάλθηκαν σε ένα στρατόπεδο γυναικών, όπου αναγκάστηκαν να δουλέψουν στα χωράφια.

Μετά από λίγο καιρό, η Anne και η Margot χωρίστηκαν από τη μητέρα τους, η οποία αργότερα πέθανε και τα κορίτσια μεταφέρθηκαν στο Στρατόπεδο συγκέντρωσης Bergen-Belsen στη Βόρεια Γερμανία, όπου οι συνθήκες ήταν σημαντικά χειρότερες λόγω έλλειψης τροφής και υγιεινή.

Ένας από τους βοηθούς, ο Miep, κατάφερε να σώσει το ημερολόγιο της Anne. Όταν ο πατέρας της Άννας, ο Ότο, ο μοναδικός επιζών της οικογένειας, επέστρεψε στο Άμστερνταμ μετά τον πόλεμο, έλαβε το ημερολόγιο της κόρης του από τη Miep την ίδια μέρα που έμαθε για τον θάνατο της Anne και της Margot Μπέργκεν-Μπέλσεν.

Άρχισε να διαβάζει το ημερολόγιο της Anne και τελικά το δημοσίευσε, πραγματοποιώντας το όνειρο της Anne να γίνει συγγραφέας. «Το μυστικό παράρτημα» ήταν ο τίτλος του ημερολογίου, που δημοσιεύτηκε το 1947.

Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ έχει πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 70 γλώσσες από την κυκλοφορία του.

Εξακολουθεί να είναι μια ουσιαστική περιγραφή της μεταχείρισης των Εβραίων από τους Ναζί.

Ο Ότο πίστευε ότι το ημερολόγιο της κόρης του θα εκπαίδευε τους αναγνώστες σχετικά με τους κινδύνους της προκατάληψης, της αδικίας και της μισαλλοδοξίας απέναντι στους άλλους.

Με την υποστήριξη του Ότο, το πρώην κρησφύγετο έγινε μουσείο το 1960, γνωστό ως Σπίτι της Άννας Φρανκ.

Περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον κόσμο επισκέπτονται κάθε χρόνο για να μάθουν περισσότερα για την ιστορία της ζωής της Άννας Φρανκ.