Επιδείνωση σχέσεων και οικοδόμηση υγιούς δυναμικής

Οι σχέσεις επιδεινώνονται λόγω πονιών και πόνων σε επαναλαμβανόμενη βάση.

Από έντονους πόνους σωματικής κακοποίησης μέχρι θανάτου από χίλια χαρτοκοπτικά από λεκτικές, συναισθηματικές και ψυχικές καταχρήσεις. Τα άτομα που αναζητούν συμβουλευτική δεν αναζητούν ποτέ βοήθεια επειδή η ζωή τους πηγαίνει καλά και ευτυχισμένη στο σπίτι και στη δουλειά.

Είναι πάντα για σχέσεις

Κανείς δεν συλλαμβάνεται επειδή είναι «υπερβολικά» χαρούμενος, εκτός κι αν καταλήξει σε αποτοξίνωση - και συνήθως δεν τον βλέπω στην πρακτική μου.

Ο Φρόυντ και οι θεωρητικοί του για τις σχέσεις αντικειμένων έχουν δίκιο.

Όλα εξαρτώνται από τις σχέσεις γονέα-παιδιού. Αδέρφια και συνομήλικοι ρίχνονται εκεί φυσικά επίσης.

Οι άνθρωποι είναι συναισθηματικά πλάσματα και είμαστε καλωδιωμένοι να μας τροφοδοτούν και να τους φροντίζουν κατά τη διάρκεια της αργής ανάπτυξής μας.

Εξαρτόμαστε από τους φροντιστές μας για να μας φροντίζουν, να προστατεύουν και να μας παρηγορούν και να φροντίζουν τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες μας - σκεφτείτε την Ιεραρχία των αναγκών του Maslow. Το πρώτο επίπεδο είναι οι φυσιολογικές ανάγκες για διατροφή, δίψα, κούραση και καθαριότητα.

Αναρωτηθείτε, «ποιο περιβάλλον ή φύλακας δεν είναι σε θέση να καλύψει αυτές τις βασικές ανάγκες;» Φυσικά, η πρωταρχική εστίαση πηγαίνει η έγκαιρη φροντίδα της μαμάς για το παιδί και τους πατέρες έχει τεράστιο αντίκτυπο - άμεσα και έμμεσα στη μαμά, το περιβάλλον και το παιδί.

Τι συμβαίνει στη ζωή μιας γυναίκας αν δεν τηρεί τις ανάγκες του παιδιού της;

Έχει κατάθλιψη σε γενετικό επίπεδο χωρίς φάρμακα; Έχει κατάθλιψη λόγω της σχέσης της με τον πατέρα; Είναι κακοποιημένη και καταθλιπτική; Είναι πολύ καταθλιπτική για να φροντίζει τις ανάγκες του παιδιού; Το σπίτι? και τα λοιπά.

Έχει στραφεί σε φάρμακα ή κατάχρηση ουσιών για να μουδιάσει τους πόνους των εμπειριών της; Ποιος είναι ο ρόλος του πατέρα στην ψυχική και συναισθηματική υγεία της; Ποιος είναι ο ρόλος του αν οι εθισμοί είναι μέρος της εξίσωσης; Οι ερωτήσεις είναι ατελείωτες. Οι απαντήσεις καθορίζουν τις αποσκευές που μεταφέρονται. Το δεύτερο επίπεδο αναγκών είναι οι ανάγκες ασφάλειας, όπως η ανάγκη να νιώθουμε ασφάλεια και η ικανότητα αποφυγής του πόνου και του άγχους.

Το τρίτο επίπεδο είναι το να ανήκεις και οι ανάγκες αγάπης. Οι περισσότεροι από τους πελάτες μου περιέγραψαν την «κανονική» παιδική τους ηλικία και την πειθαρχία τους με αρκετά σκληρούς και τιμωρητικούς όρους, όπως ζώνες, κουπιά, «οτιδήποτε διαθέσιμο».

Εσωτερικεύουν τον πόνο

Αυτοί οι γονείς, με αυταρχικά, μη ανταποκρινόμενα και άκαμπτα γονεϊκά στυλ, προκαλούν πόνο για να διδάξουν στα παιδιά τους το σωστό από το λάθος και πιστεύουν στην πειθαρχία του «παλιού σχολείου». Ενώ ορισμένα παιδιά μπορεί να αντιδρούν θετικά σε τέτοια μέτρα, τα περισσότερα δεν το κάνουν.

Εσωτερικεύουν σημαντικό πόνο με μια ισχυρή δόση "F- you!" ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Συχνά, τέτοιοι γονείς είναι ασυνεπείς, στέλνουν ανάμεικτα μηνύματα αγάπης και μίσους, ή χειρότερα, μόνο απόρριψη.

Τα διαζύγια για οποιονδήποτε λόγο είναι σπάνια καλά και θα φέρουν τους δικούς τους πόνους, πόνους και φόβους. Ο φόβος είναι το μεγαλύτερο κίνητρό μας.

Ο θυμός κοινωνικοποιείται μέσω του υψηλού εκφρασμένου συναισθήματος και της κοινωνικής μάθησης μέσω της παρατήρησης σε συνδυασμό με την άμεση εμπειρία. Μαθαίνουν να πληγώνουν κάποιον για να τους διδάξουν ότι έκαναν κάτι λάθος. Μαθαίνουν να πληγώνουν κάποιον όταν παραβιάζει τις προσδοκίες σου. Διδάσκουμε στους ανθρώπους πώς να μας συμπεριφέρονται.

Προσκαλούμε καταχρήσεις όταν το παίρνουμε παθητικά

Προσκαλούμε καταχρήσεις όταν το δεχόμαστε παθητικά χωρίς να καθορίζουμε δυναμικά όρια και κατάλληλες συνέπειες. Καλούμε την επιθετικότητα όταν χρησιμοποιούμε επιθετικότητα γιατί θα υπάρξουν εκείνοι που αποφάσισαν «δεν πρόκειται να το αντέξω άλλο» και επέλεξαν να αμυνθούν επιθετικά.

Επομένως, τα συστήματα πεποιθήσεών μας και το γνωστικό μας σχήμα διαμορφώνονται μέσα από αυτές τις εμπειρίες και τις αλληλεπιδράσεις.

Οι πληγές και οι πόνοι και τα ερεθίσματα μας έχουν εδραιωθεί πολύ πριν αρχίσουμε να βγαίνουμε.

Και όσο πιο οδυνηρές είναι οι παιδικές εμπειρίες περισσότερων ανθρώπων, τόσο πιο βαθιές είναι οι πληγές και οι πόνοι. Και όσο πιο απελπισμένοι ήταν να έχουν μια στενή σχέση να λύσουν τα προβλήματά τους. Κανένας πελάτης δεν έχει αναγνωρίσει τα νήματα της δυναμικής της οικογένειάς του στις αποτυχίες της ενήλικης σχέσης του έως ότου αναγκάστηκε σε θεραπεία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Ως μέντοράς μου, ο Δρ Walsh είπε την πρώτη εβδομάδα της πρακτικής μου στο μεταπτυχιακό σχολείο, «Κανείς δεν έρχεται εθελοντικά στη θεραπεία. Είτε έχουν δικαστική απόφαση είτε διαταγή συζύγου». Στο ιατρείο μου που ειδικεύεται σε σχέσεις σε κρίση (εθελοντική & δικαστική απόφαση), λιγότερο από το 5% των πελατών μου ήταν εθελοντές.

Και τα ζητήματα και τα προβλήματά τους δεν είναι ποτέ διαφορετικά από εκείνα που βρίσκονται υπό δοκιμασία για τις συγκρούσεις τους που ξεπερνούν τα σύνορα για τη συμμετοχή των αρχών επιβολής του νόμου.

Οι οικογενειακές αποσκευές είναι σαν να πηγαίνεις στο αεροδρόμιο

Οι πελάτες μαθαίνουν στη θεραπεία ότι οι οικογενειακές τους αποσκευές είναι σαν να πηγαίνουν στο αεροδρόμιο. Δεν μπορείτε απλά να αφήσετε τις αποσκευές σας και να φύγετε από αυτές. Είναι τυλιγμένο γύρω από τους αστραγάλους σας με χαλύβδινα καλώδια και μπλέκεται με το Velcro του συνεργάτη μας – μερικές φορές σαν βιομηχανική αντοχή – πλήρως εμπλεκόμενο και συνεξαρτώμενο.

Κυρίως όλοι όσοι έχουν ένα οδυνηρό περιβάλλον στο σπίτι στρέφονται σε μια οικεία σχέση για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους για αγάπη, αποδοχή, αξία και φροντίδα. Και πολύ συχνά, στραφείτε στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά για να μουδιάσει τον πόνο και να διασκεδάσετε στις αλλοιωμένες καταστάσεις τους.

Ο Δρ Harville Hendricks, ένας μακροχρόνιος θεραπευτής σχέσεων και συγγραφέας των βιβλίων, Getting the Love You Want, συζητά το IMAGO, που σημαίνει καθρέφτης. Το Imago μας είναι η εσωτερικευμένη αναπαράσταση των θετικών και αρνητικών χαρακτηριστικών και χαρακτηριστικών των φροντιστών μας.

Μας ελκύει να βρούμε συνεργάτες που αντιπροσωπεύουν τα αρνητικά χαρακτηριστικά των γονιών μας

Η θεωρία του, η οποία έχει έντονη απήχηση στους πελάτες μου, είναι ότι υποσυνείδητα μας ελκύει να βρούμε συνεργάτες που αντιπροσωπεύουν τα αρνητικά χαρακτηριστικά και τα μοτίβα των γονιών μας. Η δική μου ζωή έχει ξεκάθαρα τονίσει την έλλειψη συνείδησης της επιλογής του συντρόφου μας και των αξιοθέατων.

Ευτυχώς, σε ένα ήπιο και ανεκτό επίπεδο που επιτρέπει την εξερεύνηση των θεμάτων και των θεμάτων για ανάπτυξη και αλλαγή.

Σύμφωνα με τη θεωρία, αν αισθανόμασταν απόρριψη και ασήμαντοι στην παιδική ηλικία (δηλαδή, μεσαίο παιδί σύνδρομο, αλκοολικός γονέας ή μετά από διαζύγιο), θα βρούμε κάποιον που μας κάνει να νιώθουμε το ίδιο στη ζωή. Ίσως ο σύντροφος να είναι εργασιομανής ή να ταξιδεύει πολύ για δουλειά.

Αυτό θα μπορούσε να νιώθει το ίδιο (δηλαδή, μόνος, εγκαταλελειμμένος, ασήμαντος) με το να είσαι παντρεμένος με έναν αλκοολικό, κάποιος που ξοδεύει όλο τον χρόνο του κυνηγώντας, ψαρεύοντας, γκολφ ή πατώντας το αυτοκίνητό του ενώ σας αφήνει στο Σπίτι.

Αν αισθανθήκαμε επιβαρυμένοι με ευθύνες (δηλαδή γονεϊκοί) για τους ίδιους λόγους, τότε τα καθήκοντα και οι ευθύνες θα αισθανόμαστε το ίδιο, ακόμα κι αν θέλουμε να είμαστε γονιός που μένει στο σπίτι από επιλογή. Με τον καιρό, η εμπειρία μπορεί να σας βαρύνει επειδή δεν αισθάνεστε υποστήριξη και δεν έχετε ισορροπία με τα καθήκοντα και τις δουλειές του σπιτιού.

Η σύγκρουση των ανεκπλήρωτων αναγκών και φόβων εμφανίζεται από την παιδική μας ηλικία

Εάν έχει «παραδοσιακές» αξίες, μπορεί να πιστεύει ότι εκπληρώνει τον ρόλο του ως προμηθευτής για να φέρει το μπέικον στο σπίτι και ότι Οι δουλειές του σπιτιού είναι «γυναικεία δουλειά». Έτσι, η σύγκρουση των ανεκπλήρωτων αναγκών και φόβων και συναισθημάτων βγαίνει από τα βάθη του εαυτού μας Παιδική ηλικία. Γινόμαστε υπερευαίσθητοι στις ίδιες εμπειρίες του παρελθόντος και δεν θέλουμε να βιώσουμε αυτά τα συναισθήματα ως ενήλικες.

Τα κλειδιά για την αλλαγή είναι ο εντοπισμός των ερεθισμάτων και των ανεκπλήρωτων αναγκών. Προσδιορίστε πώς να τους επικοινωνήσετε καλύτερα χρησιμοποιώντας τη μορφή «Αισθάνομαι» και μάθετε να αναγνωρίζετε τα μοτίβα σαμποτάρισής σας, όπως το κλείσιμο στη σιωπή «επειδή κανείς δεν ενδιαφέρεται για μένα ή τη γνώμη μου».

Ή να φωνάζεις για να «βεβαιωθείς» ότι σε ακούν – δεν λειτουργεί ποτέ.

Οι περισσότεροι άνθρωποι των οποίων οι σχέσεις επιδεινώνονται και αποτυγχάνουν ποτέ δεν έμαθαν εξαρχής υγιείς δεξιότητες επικοινωνίας.

Πιέζονται να τσακώνονται, χωρίς να εξηγούν ή να ζητούν βοήθεια. Οι φόβοι μας για τρωτότητα μας κάνουν να επικοινωνούμε έμμεσα, καθόλου, ή με τοξικότητα από φόβο έκθεσης.

Είναι δύσκολο να εμπιστευτούμε τους άλλους όταν εκείνοι στο παρελθόν μας ήταν τόσο αναξιόπιστοι. Ωστόσο, πρέπει να εμπιστευτούμε αρκετά για να μάθουμε αν θα με πληγώσεις ή όχι. Αργά. Οι υγιείς σχέσεις δεν θέλουν να πληγώσουν ο ένας τον άλλον και να πυροδοτήσουν τους πόνους.

Σκεφτείτε τι σημαίνει να προκαλείτε σκόπιμα τους πόνους και τους πόνους σας. Μάθετε να πολεμάτε δίκαια.

Αποφύγετε την ανάπτυξη της γλώσσας του αθλητή

Αποφύγετε να κολλήσετε το πόδι σας στο στόμα σας και να αναπτύξετε τη «γλώσσα του αθλητή». Δεν μπορούμε ποτέ να πάρουμε πίσω τα λόγια της πληγής, και κολλάνε στα πλευρά. Γι' αυτό η ψυχική, συναισθηματική και λεκτική κακοποίηση βλάπτει περισσότερο από τη σωματική. Μώλωπες και κοψίματα επουλώνονται, οι λέξεις ηχούν στα αυτιά.

Αναπτύξτε βεβαιότητα και υγιή επικοινωνία για να θέσετε όρια

Οι ακατάλληλες αντιδράσεις και συνέπειες είναι χαρακτηριστικά των υψηλών εκφρασμένων συναισθημάτων και της αστάθειας που μαθαίνονται στην παιδική ηλικία και εκρήγνυνται ή εκρήγνυνται σε σχέσεις ενηλίκων.

Οι σχέσεις είναι μια ανταλλαγή συναισθηματικών ενεργειών. Βγαίνεις από αυτό ό, τι βάζεις.

Η αγάπη δεν ισοδυναμεί με Χάος + Δράμα! Μίλα ήρεμα και καθαρά. Είναι ο μόνος τρόπος που θα νοιαστούν οι άνθρωποι. Ακούστε με την πρόθεση να μάθετε, όχι να υπερασπιστείτε και να χωρίσετε.

Ακολουθήστε τις Βασικές Αξίες STAHRS 7. BERRITT (Να έχεις «δίκιο»): Ισορροπία, Ισότητα, Σεβασμός, Υπεύθυνη, Ακεραιότητα, Ομαδική εργασία, Εμπιστοσύνη.

Και θα είστε μπροστά από το παιχνίδι.

Ευτυχισμένο το νέο έτος. Ίσως είναι η ώρα να επαναξιολογήσετε την ποιότητα της σχέσης σας. Μπορεί να είστε τυχεροί και να είστε μέρος του ευτυχισμένου εικοσιπέντε τοις εκατό. Καλή τύχη στη ζωή και τις σχέσεις σας. Δεν έχουμε ποτέ χώρο ή χρόνο για μια κακή σχέση. Μόνο οι υγιείς σχέσεις κάνουν τη ζωή μας καλύτερη.