Wat zijn radiale symmetriedieren Ongelooflijke voorbeelden voor kinderen

click fraud protection

Een van de belangrijkste manieren om dieren te classificeren is in overeenstemming met hun lichaamssymmetrie.

Ze kunnen grofweg worden ingedeeld in twee soorten lichaamssymmetrie: bilaterale symmetrie en radiale symmetrie. Sponzen als de leden van de phylum Porifera missen echter enige vorm van lichaamssymmetrie en vertonen asymmetrische eigenschappen.

Een dier dat radiale symmetrie vertoont, betekent dat het geen verticale of horizontale zijden heeft. De centrale as van het lichaam heeft een gelijke afstand van alle kanten en er is een gebrek aan een goede kop of mond. Deze eigenschap is hoogst ongebruikelijk in het dierenrijk, met zeer weinig wezens die deze vorm van symmetrie bezitten. Voorbeelden van dieren met radiale symmetrie zijn kwallen, zee-egels en zeesterren.

De lichamen van de meeste dieren kunnen worden verdeeld in gelijke linker- en rechterhelften langs de centrale as en dit staat bekend als bilaterale of spiegelsymmetrie. Dergelijke wezens hebben meestal een kop en een staart, en de lichaamsvorm wordt meer gestroomlijnd om hen te helpen zich door de omgeving te verplaatsen. Bijna alle dieren die we in ons dagelijks leven tegenkomen, vertonen bilaterale symmetrie, zoals katten, honden en medemensen.

De derde groep bestaat uit een zeer beperkt aantal dieren, namelijk de leden van de phylum Porifera, zoals de sponzen. Deze dieren hebben helemaal geen symmetrie of lichaamsvorm en worden daarom geclassificeerd als asymmetrische wezens.

Lees dit artikel om meer te weten te komen over dieren met radiale symmetrie. Bekijk voor meer gerelateerde educatieve artikelen onze artikelen over dieren in de middernachtzone en haarloze dieren.

Wat is radiale symmetrie?

Het Griekse woord 'symmetrie' is bedacht om de harmonische rangschikking van delen met dezelfde afmetingen en verhoudingen te beschrijven. Symmetrie is een belangrijk aspect in de biologie omdat het bepaalde voordelen biedt bij het verplaatsen van dieren en organismen, behalve dat het de belangrijkste reden is achter harmonie en esthetische aspecten. Mensen hebben bijvoorbeeld symmetrische rechter- en linkerbenen nodig om zonder enige impedantie of vogels rond te kunnen lopen hebben zowel de linker- als de rechtervleugel nodig om een ​​symmetrische spanwijdte te hebben, wat een voorwaarde is om te kunnen vliegen. Zelfs op microscopisch niveau wordt symmetrie waargenomen in cellen en organen zodat ze nauwkeurig kunnen functioneren en ontwikkelingsvoordelen kunnen vaststellen.

Het aantal dubbele lichaamsdelen of vormen dat een dier symmetrisch maakt, bepaalt het type symmetrie dat het organisme heeft, zoals radiale symmetrie of bilaterale symmetrie. In radiale symmetrie verdelen meerdere vlakken de dierlijk lichaam langs een centraal punt om identieke onderdelen te produceren. Radiaal symmetrische lichamen kunnen voorkomen van drievoudige tot oneindigvoudige radiale symmetrie, zoals bij een volledig bolvormig organisme.

Radiale symmetrie is een zeer zeldzame eigenschap die wordt gezien bij dieren en organismen, in tegenstelling tot bilaterale symmetrie. Radiale symmetrie wordt gevonden in sessiele organismen zoals drijvende organismen en stekelhuidigen, zoals zeesterren en zee-egels. Door de gelijke verdeling van lichaamsdelen en zintuigen zijn ze beter in staat om te reageren op prikkels uit de omgeving die van overal in hun lichaam komen. Aangezien vormen van organen en cellen strikt verbonden zijn met hun activiteiten en functies, is symmetrie ook op die schalen een belangrijke zaak.

Zee-egel met een perfecte radiale symmetrie

Cnidarians Met Radiale Symmetrie

Die organismen die tot de phylum Cnidaria behoren, staan ​​​​bekend als cnidarians. Dit soort organismen bewonen over het algemeen zoutwaterlichamen en hebben ongecompliceerde lichaamsstructuren die geen duidelijk orgaan of ledemaat missen. Ze hebben gespecialiseerde cellen in hun lichaam, bekend als nematocysten, die prooi steken en hen helpen hun voedsel te vangen. Elk organisme heeft een mondachtige opening die leidt naar een buidelachtige gastro-intestinale holte. Enkele van de belangrijkste cnidarians zijn kwallen en koraal.

Deze cnidarians hebben unieke lichaamsstructuren die radiale symmetrie vertonen, waardoor deze organismen enorm verschillen van die ervoor. Radiale symmetrie betekent dat ze een cirkelvormig of symmetrisch lichaamsplan hebben, en als ze van elke kant door het centrale punt of de as van het organisme worden verdeeld, blijven er twee gelijke helften over.

Cnidarians hebben twee basislichaamsvormen: poliep en medusa. Terwijl dieren met de medusa-lichaamsvorm een ​​mond en tentakels hebben die vanuit een klokvorm naar beneden wijzen lichaam, een dier met de vorm van het polieplichaam heeft de mond naar boven gericht met een lichaam dat de vorm heeft van een beker. Organismen zoals de zeeanemoon en het koraal vertonen de lichaamsvorm van poliepen, terwijl kwallen de lichaamsvorm van medusa vertonen.

In tegenstelling tot sponzen die ver voor de cnidariërs zijn geëvolueerd, bestaat de laatste uit echte weefsels. De binnenkant van een cnidarian wordt de gastrovasculaire holte genoemd, wat in feite een enorme ruimte is die de vertering van het organisme en de beweging van voedingsstoffen door het lichaam bevordert. Neteldieren hebben ook zenuwweefsel dat is georganiseerd in een netachtige structuur, ook wel zenuwnet genoemd. Dit werkt als een zenuwstelsel met verbonden zenuwcellen verspreid over het hele lichaam. Zoals reeds vermeld, missen deze organismen echter de aanwezigheid van echte organen.

Stekelhuidigen Met Radiale Symmetrie

Stekelhuidigen hebben lichamen die lijken op die van skeletten, waarbij de botten zijn vervangen door een watervasculair systeem en minuscule platen. Ze missen hoofden met een lichaamsstructuur die gebaseerd is op vijfdelige symmetrie. Geholpen door hun kleine, met water gevulde buisvoetjes die worden aangestuurd door een centraal hydraulisch systeem, zijn deze langzame wezens zeer bedreven in het vangen van prooien met hun buisvoeten.

Het aantal dubbele lichaamsdelen of vormen dat een organisme (of een orgaan) symmetrisch maakt, definieert het type symmetrie dat het lichaam heeft, zoals radiale of bilaterale symmetrie. Het type lichaamssymmetrie staat echter niet altijd voor het leven vast en kan tijdens de levensduur van een organisme worden verbroken of van het ene type in het andere worden veranderd. Overgangen, waarbij een heel radiaal symmetrisch dier wordt omgezet in een bilateraal symmetrisch dier, komen relatief vaak voor, terwijl overgangen van bilaterale naar radiale symmetrie zeldzamer zijn opgemerkt.

Stekelhuidigen zijn dieren met lichamen die de vorm hebben van schijven en langwerpige armen die buisvoeten worden genoemd. Bij dergelijke dieren kunnen we bilaterale symmetrie waarnemen tijdens de larvale stadia. De larven zijn de langwerpige wormachtige structuren in de beginstadia van de levenscyclus van dieren. Wanneer de larven uitgroeien tot een volwaardige volwassene, wordt de radiale vorm van lichaamssymmetrie bereikt door het dier. De aanwezigheid van de uitstekende armen die naar buiten uitsteken, geeft de dieren het kenmerk van radiale symmetrie. Radiale symmetrie wordt beschouwd als de secundair aangepaste symmetrie bij stekelhuidigen. Zeesterren, zee-egels, zeekomkommer, crinoïden, En broze sterren zijn enkele voorbeelden van stekelhuidigen.

Zijn mensen radiaal of bilateraal?

Mensen vertonen, zoals bijna de meerderheid van het dierenrijk, bilaterale symmetrie, ook wel bekend als spiegelsymmetrie. Bilaterale symmetrie is een soort lichaamssymmetrie waarbij zowel de rechter- als de linkerkant, als ze langs een centrale as worden gesneden, elkaar spiegelen. Het buitenoppervlak is exact hetzelfde aan de linker- en rechterkant langs een sagittaal vlak, wat het structurele plan is van mensen en de meeste leden van het dierenrijk. Mensen vertonen structurele symmetrie rond een vlak dat van top tot teen loopt.

Een intrigerende wetenschappelijke notie in de biologie heeft de laatste tijd aan bekendheid gewonnen. Wetenschappers zijn gaan geloven dat de uitgebreide prevalentie van bilaterale symmetrie in het dierenrijk helemaal geen toeval is. Afgaande op wiskundige waarschijnlijkheden, had de natuur oneindig veel meer manieren om een ​​asymmetrisch lichaam te bouwen dan een symmetrisch lichaam. Toch levert een studie van fossielen voldoende bewijs dat bilaterale symmetrie al 500 miljoen jaar geleden de lichamen van dieren had overgenomen.

Wetenschappers en onderzoekers in de biologie zijn er dus zeker van dat bilaterale symmetrie om een ​​bepaalde reden of doel moet zijn geëvolueerd. De meest prominente en goed ontvangen hypothese is dat bilaterale symmetrie visuele perceptie meer maakt moeiteloos als zodanig is spiegelsymmetrie gemakkelijker voor de hersenen om te herkennen in verschillende oriëntaties en posities. De andere meest populaire theorie is dat spiegelsymmetrie een rol speelt in de evolutie, omdat het helpt bij de selectie van partners. Wetenschappelijke experimenten met veel diergroepen hebben bewezen dat de vrouwelijke partner de voorkeur geeft aan mannetjes met de meest symmetrische voortplantingsorganen. Voorbeelden zijn onder meer boerenzwaluwvrouwtjes die partners kiezen met lange, symmetrische staartveren, of pauwen die kiezen voor partners met meer symmetrische en exorbitante staarten. Mensen hebben de neiging om hetzelfde patroon te vertonen. Experimentgroepen zijn het erover eens dat vrouwen zich meer aangetrokken voelen tot mannen met meer symmetrische kenmerken dan mannen met iets minder symmetrische kenmerken.

Met de ontdekking van verbanden tussen symmetrische lichamen en gezondheid, begon ook de correlatie tussen partnerkeuze en lichaamssymmetrie naar voren te komen. Wetenschappelijke studies begonnen ontstellende resultaten te laten zien tussen mentale en fysieke gezondheid met structurele symmetrie. Men zag dat vrouwen met gezichten die asymmetrie vertonen, meer last hebben van depressies en emoties kwetsbaarheid, terwijl mannen met gezichten met asymmetrie meer vatbaar zijn voor angst, maagaandoeningen, hoofdpijn en depressie. Andere onderzoeken kwamen met ontdekkingen, zoals dat individuen meer kans hebben op agressief gedrag wanneer ze worden uitgelokt als hun lichaam meer asymmetrie vertoont dan andere.

Symmetrie komt niet alleen voor in de biologie, maar komt ook veel voor in de natuurwetenschappen en is zelfs verweven met de natuurwetten en het universum.

Hier bij Kidadl hebben we zorgvuldig veel interessante gezinsvriendelijke weetjes samengesteld waar iedereen van kan genieten! Als je onze suggesties voor dieren met radiale symmetrie leuk vond, kijk dan eens naar dieren met opponeerbare duimen, of dieren in het Noordpoolgebied.

Geschreven door
Rajnandini Roychhoudhury

Rajnandini is een kunstliefhebber en verspreidt graag haar kennis. Met een Master of Arts in het Engels heeft ze gewerkt als privéleraar en is ze de afgelopen jaren overgestapt op het schrijven van inhoud voor bedrijven zoals Writer's Zone. De drietalige Rajnandini heeft ook werk gepubliceerd in een supplement voor 'The Telegraph', en haar poëzie stond op de shortlist van Poems4Peace, een internationaal project. Buiten haar werk zijn haar interesses onder meer muziek, films, reizen, filantropie, het schrijven van haar blog en lezen. Ze is dol op klassieke Britse literatuur.