Rasy psów zaprzęgowych Identyfikacja najlepszego szczeniaka polarnego dla Twoich potrzeb

Psy zaprzęgowe to psy, które ciągną sanie i ludzi na duże odległości.

Są precyzyjnie hodowane, aby posiadały wszystkie cechy, które czynią je zdolnymi do osiągnięcia pożądanych rezultatów. Od około 8000 lat psy zaprzęgowe są używane w Arktyce.

Psy zaprzęgowe były początkowo używane w obszarach, do których nie można było łatwo dotrzeć samolotami i ciężarówkami z naczepami. Choć dziś są one zastępowane przez różne nowoczesne technologie, mieszkańcy wsi nadal preferują psy zaprzęgowe, które stały się istotną i nieodłączną częścią ich życia. Oprócz ciągnięcia, psy zaprzęgowe służą wielu celom. Są jednymi z najlepszych psów do towarzystwa i są również wykorzystywane do rekreacji. Iditarod Trail i Yukon Quest to dwa najpopularniejsze wyścigi psich zaprzęgów na świecie. Istnieje 12 różnych ras psów zaprzęgowych. Każda rasa służy innym celom. Na podstawie wagi i rodzaju pracy możesz wybrać odpowiednią dla siebie rasę psa zaprzęgowego. Ten artykuł skupia się na niektórych z najpopularniejszych psów zaprzęgowych, takich jak

Alaskan husky i syberian husky, i jak są wykorzystywane do ich szybkości i umiejętności ciągnięcia. Możesz także zapoznać się z innymi naszymi artykułami dot najmniejsza rasa psa na świecie I który pies ma najsilniejszy zgryz.

Jaka rasa psów ciągnie sanie?

Alaskan Husky: Alaska husky jest najbardziej preferowanym psem w sporcie. Ta rasa jest specjalnie zbudowana jako pies zaprzęgowy. Te psy zostały po raz pierwszy wyhodowane i użyte w Ameryce 12 000 lat temu. Zostały one wykorzystane w rejonach arktycznych po kilku tysiącach lat. Rasa psów zaprzęgowych Alaska husky jest blisko spokrewniona z innymi rasami, takimi jak Siberian Husky i Alaskan Malamute. Alaskan husky są również znane jako maszyny wyścigowe.

Kanadyjski pies eskimoski: Kanadyjski pies eskimoski, popularnie znany pod kilkoma nazwami, takimi jak kanadyjski Eskimos Dog, Esquimaux Husky, Esquimaux Dog i Qimmiq pochodzą z kanadyjskiej Arktyki i mogą ciągnąć 99-176 funtów (45-80 kg). Ze względu na ich zdolność do ciągnięcia dużych ciężarów na duże odległości, są powszechnie wykorzystywane jako psy pociągowe. Ponieważ te psy zaprzęgowe mają grubą podwójną sierść, dobrze radzą sobie z bardzo zimnym klimatem. Kanadyjski pies eskimoski stał się istotną częścią życia Eskimosów, ponieważ jego umiejętności przydały się podczas polowania na foki, niedźwiedzie polarne i inne zwierzęta.

Pies grenlandzki: Psy grenlandzkie nie są uważane za odrębną rasę ze względu na genetyczne podobieństwa między nimi a kanadyjskimi psami eskimoskimi. Te duże psy nie są szczególnie szybkie. Jednak ich wytrzymałość sprawia, że ​​są jedną z najpopularniejszych ras psów zaprzęgowych. Te psy są używane jako psy zaprzęgowe od 1996 roku. The Pies grenlandzki to masywny, muskularny pies. Psy grenlandzkie radzą sobie z niewiarygodnie trudnym terenem z łatwością i szybkością. Ich śmiałe i nieustępliwe zachowanie, wraz z siłą fizyczną, czyni je idealnymi psami pracującymi.

Chinook: Chinook to dobrze zbudowana rasa psów zaprzęgowych, która pochodzi z New Hampshire. Ta rzadka rasa psów zaprzęgowych została wprowadzona na początku XX wieku. Chinook jest świetnym psem sportowym ze względu na atletyczny charakter i optymistyczną osobowość. Doskonale nadaje się również do przygód na świeżym powietrzu, takich jak wspinaczka po górach i biwakowanie. Są łatwe do wyszkolenia i mają silne pragnienie zadowolenia swoich właścicieli.

Mackenzie River Husky: Mackenzie River husky to jedna z tradycyjnych ras psów zaprzęgowych. Jest to krzyżówka nowofundlandów, bernardynów, jeleni i wilka. Zostały wyhodowane z motywem stworzenia solidnego psa towarowego, który byłby w stanie wytrzymać trudne warunki arktyczne.

Siberian Husky: Pomimo tego, że jest mniejszy w porównaniu z alaskańskim malamutem, syberyjski husky ma wiele podobieństw z alaskańskim malamutem. Umiejętności ciągnięcia syberyjskich husky są znacznie lepsze niż u malamutów. Były trzymane jako psy pracujące przez Czukczów z Syberii. W latach 1910-tych były również wykorzystywane jako wyścigowe psy zaprzęgowe.

Jaki jest najpopularniejszy pies zaprzęgowy?

Siberian Husky, alaskan malamute i alaskan husky to trzy najpopularniejsze psy zaprzęgowe.

W 2010 roku Alaskan Malamute został wybrany psem stanowym Alaski. Jest to najbardziej znana ze wszystkich ras psów z Alaski. Alaskan Malamutes to jedna z czołowych ras w wyścigach psich zaprzęgów.

Siberian husky był hodowany głównie do towarzystwa przez lud Czukocki. Jednak ze względu na swoją siłę i zdolność ciągnięcia szybko stały się jednymi z najlepszych psów zaprzęgowych i zyskały popularność w wyścigach zaprzęgowych. Chociaż husky syberyjskie nie są niezłomne, nadal są wybierane przez kilku maszerów na całym świecie do wyścigów zaprzęgowych, ponieważ są uważane za tradycyjne psy rasy Iditarod.

Alaskan husky jest również popularnym psem zaprzęgowym. W wyścigach psich zaprzęgów na poziomie międzynarodowym, alaskan husky są najbardziej preferowanymi rasami psów. Żaden z rasowych psów nie może pokonać husky z Alaski w psich zaprzęgach. Jednak Kennel Club nie jest skłonny zaakceptować Alaskan husky jako odrębnej rasy psów zaprzęgowych. Jedyną wadą jest ich gruba sierść, przez co nie nadają się do cieplejszych regionów.

Jaka jest największa rasa psa zaprzęgowego?

Alaskan Malamute to największa rasa psów zaprzęgowych. Jest to jeden z rasowych psów zaprzęgowych.

Wiadomo, że pochodzą one z Ameryki Północnej. Samce alaskańskich malamutów mają 24-26 cali (61-66 cm), a samice 22-24 cale (56-61 cm). Samce ważą 79-98 funtów (36-43 kg), a samice 70-84 funtów (32-38 kg). Istnieją trzy główne typy alaskańskich malamutów, a mianowicie gigantyczny malamut alaskański, typ M'Loot i typ Hinman Irwin. Szczenięta olbrzymiego malamuta alaskańskiego powstają z połączenia największych malamutów, które ważą ponad 100 funtów (45,3 kg).

Jakie rasy są najlepszymi psami zaprzęgowymi?

Samoyed, Alaskan Malamute, Siberian Husky, Chinook to jedne z najlepszych psów zaprzęgowych. Są również używane w wyścigach saneczkowych.

Jak wybrać idealnego psa zaprzęgowego

Oto kilka rzeczy, na które musisz zwrócić uwagę przed zakupem rasy psów zaprzęgowych.

Budowa ciała: Wytrzymałość i zwinność to dwie z najbardziej oczywistych cech wymaganych od psa zaprzęgowego. Te kły muszą być mocno zbudowane, aby ciągnąć przedmioty znacznie cięższe od nich. Wytrzymałość to kolejna cecha, która jest wymagana, gdy noszą te ciężkie przedmioty przez dłuższy czas. Powinny być w stanie biegać sprintem, a także mieć wytrzymałość na aktywność na długich dystansach. Oczekuje się, że rasy psów zaprzęgowych będą krzepkie i muszą mieć szczególnie mocniejszy grzbiet.

Środowisko: Na całym świecie psie zaprzęgi odbywają się w różnych warunkach. Ale najczęściej występuje w zimnych regionach. Aby rasy psów zaprzęgowych mogły wytrzymać warunki klimatyczne w chłodniejszym regionie i chodzić po śniegu, muszą mieć grubą sierść i mocne łapy. Dzięki temu będą dobrze chronione i lepiej przystosowane do pracy.

Temperament: Psy zaprzęgowe mają różne osobowości. Większość z nich lubi pracować w zespołach, jednak niektóre rasy psów zaprzęgowych nie. Niektóre z najważniejszych rzeczy to dogadywanie się z innymi członkami drużyny, posłuszeństwo i ciężka praca.

Aby być doskonałym psem zaprzęgowym, zwierzę musi być szczupłe, silne, czujne i odporne na zimno. Ponieważ oczekuje się od nich wiele, wymienione powyżej cechy są istotnymi czynnikami decydującymi o tym, czy pies powinien zostać wybrany.

Ponieważ nie ma ograniczeń co do liczby psów, które powinny ciągnąć sanie, maszerzy wybierają psy na podstawie intensywności pracy. Do skromnych operacji wybiera się od trzech do czterech psów. W przypadku intensywnych prac liczba ta może wynosić od 10 do 20.

Słynne psy zaprzęgowe

W historii jest niewiele psów zaprzęgowych, które zadały sobie wiele trudu, by ocalić ludzi. Pomogli ludzkości w najtrudniejszych chwilach. Historie tych psów wciąż rozgrzewają ludzkie serca.

Siberian husky o imieniu Balto był psem prowadzącym drużyny psów zaprzęgowych. Lekarze przewidzieli śmiertelną epidemię błonicy, która wkrótce dotknie młodą populację Nome. Serum lecznicze znaleziono w Nenanie na Alasce, oddalonej o 700 mil (1126,5 km) od Nome. Jedynym środkiem transportu były linie lotnicze. Niestety samolot, który mógł dostarczyć lek, miał zamrożony silnik. Eksperci próbowali, ale nie udało im się, zbadać alternatywnych rozwiązań. Postanowili więc przewieźć lekarstwo psim zaprzęgiem. Aby dostarczyć serum, zaplanowano sztafetę z 20 zespołami. Balto był ostatnim etapem biegu do domu z serum z 1925 roku. Po jego śmierci 14 marca 1993 roku jego ciało zostało wystawione w Muzeum Historii Naturalnej w Cleveland. Nadal znajduje się w muzeum.

Togo był syberyjskim husky należącym do Leonharda Seppali. Togo początkowo był tylko wichrzycielem. W jaki sposób kłopotliwy pies jest jednym z najsłynniejszych psów zaprzęgowych w historii? Togo miał również wyjątkowe umiejętności, nawet we wczesnych latach, kiedy nie był szkolony. Rywalizował i walczył z innymi prowadzącymi psami zaprzęgowymi. Togo był również częścią tej samej sztafety, w której brał udział Balto. Togo wraz z Seppalą i jego zespołem zadali sobie wiele trudu i przebyli kilka mil w przenikliwym zimnie, aby dostarczyć serum. Togo odważnie uratował również innych kolegów z drużyny. Ponieważ Togo stał się częściowo ślepy i przeżywał potworną agonię z powodu deformacji stawów i starości, został uśpiony przez Seppalę w grudniu 1929 roku.

Taro i Jiro byli dwoma odważnymi psami zaprzęgowymi, którym udało się pozostać na Antarktydzie przez 11 miesięcy w przenikliwym mrozie bez żadnej ludzkiej opieki. Podczas japońskiej wyprawy na Antarktydę w 1958 roku, w związku z awaryjną ewakuacją, pozostawiono 15 psów zaprzęgowych. Ze względu na warunki klimatyczne i inne bariery ekipa mogła wrócić po psy dopiero w kolejnych latach. Niestety, kiedy zespół wrócił 14 stycznia 1959 roku, siedmiu z nich zostało znalezionych martwych i nadal skute łańcuchami. Reszty psów zaprzęgowych (z wyjątkiem Taro i Juri), którym udało się uwolnić z łańcuchów, nigdy nie odnaleziono.

Jak mogę zaangażować się w psie zaprzęgi?

Gdy już wybierzesz odpowiednią rasę psa zaprzęgowego, jesteś na dobrej drodze. Chociaż szkolenie może nie być bułka z masłem, wybór odpowiedniej rasy pomoże przyspieszyć ten proces.

Maszerzy sugerują, że powinieneś rozpocząć trening, pozwalając swojemu psu zaprzęgowemu ciągnąć nieożywiony przedmiot. Gdy pies poczuje się komfortowo z minimalną wagą, możesz dodać więcej wagi w zależności od wielkości i rodzaju psa. Zacznij używać komend typu „idź” i „stop”, gdy twój pies jest młody. Cierpliwość jest kluczem. Więc poczekaj, aż twój pies przyzwyczai się do różnych rzeczy. Dodając wagę, pamiętaj, aby nie przesadzić. Eksperci twierdzą, że właściciele muszą zwracać uwagę i regularnie sprawdzać dolną część łap psa po treningu, aby uniknąć poważnych obrażeń.

Ciekawostka: Co roku odbywa się wyścig psów zaprzęgowych Iditarod Trail, w którym psy zaprzęgowe biorą udział w wyścigu między Anchorage i Nome. Maszerzy biorą udział w wyścigu psich zaprzęgów Iditarod Trail wraz z zespołem 14 psów. Pracują jako zespół, aby pokonać dystans w 12-15 dni.

W Kidadl starannie stworzyliśmy wiele interesujących, przyjaznych rodzinie faktów, z których każdy może się cieszyć! Jeśli spodobały Ci się nasze sugestie dotyczące ras psów zaprzęgowych, dlaczego nie spojrzeć na cętkowane rasy psów Lub Fakty o Siberian Husky?